Kemal Kısa

 Türkiye’nin Afrika Açılımı ve Enerji

Türk dış politikası son yıllarda büyük bir dönüşüm yaşamaktadır.Esasen bu durum, Türkiye’nin son yıllarda ekonomik gelişim düzeyinin artması, güvenlik anlamında PKK ve FETÖ gibi örgütlerle mücadele edilerek bu örgütlerin oldukça zayıf bir hale getirilmesi, savunma sanayii alanında büyük oranda yerliliğin sağlanması ve başkanlık sisteminin getirdiği istikrarlı ortam gibi faktörlerin dış politikaya yansıması olarak değerlendirilmelidir.

Türkiye, dış siyasetinde uzun yıllar ‘Batıcılık’ ve ‘’statükoculuk’ anlayışı çerçevesinde, Osmanlı hinterlandında yer alan Balkanlar, Ortadoğu, Kafkaslar ve Afrika gibi bölgelerde genel manada aktif bir siyaset izlememiş; bu bölgeler ABD, Çin, Rusya ve AB gibi küresel güçlerin kendi menfaatleri için faaliyet gösterdikleri birer ‘oyun sahaları’ haline gelmiştir.Bunun sonucunda ise bu bölgeler hiçbir zaman siyasi, ekonomik ve toplumsal gelişimlerini sağlayamamışlar ve zaman zaman da (birçok terörist örgütün faaliyet gösterdiği bölgeler olan Ortadoğu ve Afrika’nın bir kısmı için çoğu zaman) sıcak çatışmaların yaşanmakta olduğu bölgeler haline gelmişlerdir.Ancak, Türk dış siyasetinde son yıllarda yaşanan gelişmelerle birlikte Batıcı ve statükocu anlayıştan sapmalar gözlenmiş ve bunun neticesinde ise bahsedilen Osmanlı mirası bölgelerde Türkiye tarafından  aktif bir dış siyaset izlenilmeye başlanmıştır.