IKBY Doğal Kaynaklar Bakanlığı’nın Ekim 2016’da açıkladığı son resmi verilere göre IKBY kontrolü altındaki sahalardan günlük yaklaşık 600 – 620 bin varil petrol üretilmiş ve bunun 540 – 550 bin varillik kısmı Ceyhan limanı üzerinden uluslararası piyasalara satılmıştır. İhraç edilen petrolün çok büyük bir kısmının (%75 – %80) da İsrail’li tüccarlar tarafından satın alındığı bilinmektedir.

Hatta bazı petrol nakliyesi kaydı tutan veri tabanlarında yer alan son bir haftalık veriler göstermektedir ki; yapılan sevkiyatta 2016 yılı verilerine nazaran hiçbir azalma olmamıştır.

Referandumun sonrasında geçen süreç içerisinde günlük ortalama 553 000 varillik IKBY petrolü öncelikle İsrail, sonrasında da İtalya ve Hırvatistan’daki tüccarlara satılmıştır.

Gelir kalemlerinin %85’i petrol satışları olan IKBY için sadece petrol ticaretini sonlandırmak, bölgedeki küresel güçlerin asi taşeronu niteliğindeki yönetiminin nefesini kesmek anlamına gelecektir.

Böyle bir senaryoda Türkiye’nin petrolü taşımaması karşılığında kaybı yıllık 300 milyon $’lar civarında olacak iken, IKBY ise 9 milyardan fazla bir gelirden olacaktır.

Bunların yanı sıra dönen petrol ticaretinden en çok kar eden ve bölgeyi kendi emelleri için daha fazla kaosa sürükleme planları yapan İsrail de bu hamle sebebi ile zarar görecektir.

Dikkat edilmelidir ki, böyle bir hamle durumunda IKBY’nin kısa vadede alternatif bir güzergah bulabilmesi mümkün değildir.

İran yada Suriye üzerinden nakil sağlayacak bir boru hattı mevcut değildir. Merkezi Irak Yönetimi aracılığı ile Basra’nın ya da son günlerde yeniden bahsi geçen ve aslında 2000’li yılların başından beri masada pasif statüde tutulan Kerkük – Hayfa boru hattı projesinin de hayata geçirilerek kısa vadede nakliye ve satış için kullanılması mümkün değildir.

Yani Türkiye petrol sevkiyatını sonlandırma hamlesi ile hem IKBY’yi istediği noktaya çekmeyi başaracak hem de IKBY’nin petrol gelirleri ile finanse edilmek istenen Kürt koridorunu engellemek için somut bir adım atacaktır.

Diğer bir değişle, farklı ticari ya da siyasi emellerine ulaşmak için bölgeyi kanla şekillendirmeye çalışan güçlerin de yeni finans kaynakları aramak zorunda kalmasına sebep olacaktır.

Yani petrol sevkiyatı kesilirse, yaşamak için şu an itibarı ile göbek kordonu ile Ceyhan’a bağlı olan yeni devletçik etkin olarak hayata geçemeden ölecektir.

Fakat bu süreç uzatıldığında, terör örgütlerinin desteği ve ABD’nin yeni askeri müdahaleleri neticesinde yeni güzergahlar hayata geçirilecek ve durum değişecektir.

Yani zaman Türkiye’nin, İran’ın ve Merkezi Irak Yönetimi (MIY)’nin aleyhine işlemektedir.

Kerkük – Hafya boru hattı projesi, Suriye uzanımlı Kürt koridoru ile uğraşmaktansa, zalim oyun kurucularca tercih edilecek çok daha hızlı bir çözüm yolu ve yeni bir güzergah olacaktır. Fakat bunun için dahi teknik ve siyasi olarak birkaç yıla ihtiyaç vardır.

Zaten 26 milyar varillik kanıtlanmış petrol rezervine sahip Kerkük sahası etrafında dönen:

• Kerkük şehrinde uygulanan etnik temizlik,
• Irak’ın kamu kurumlarından olan ve Kerkük sahasını işleten North Oil Company’nin tesislerine peşmergelerce yapılan saldırılar,
• ABD’nin askeri birliklerini bölgede, IKBY’yi İran, Şii milisler, MIY kuvvetleri ve Türk kuvvetlerine karşı koruyabilmek için hızla arttırması,
• ABD’de düzenlenen silahlı saldırının net olarak olmasa da DAEŞ’le ilişkilendirilmesinin hemen akabinde DAEŞ militanlarının Kerkük sahasında bazı kuyuları imha etmesi,
• Barzani’ye rakip olarak kullanılabilecek olan Celal Talabani’nin ölümü gibi gelişmeler de oldukça dikkat çekicidir.

Yani mazlumların umudu olan yeni Türkiye’nin artık petrol kartlarını etkili bir şekilde oynaması gerekmektedir.

Yoksa İsrail’in zalim çocuğu dünyaya gelecektir!